yürümek

• sevgi soysal'ın ilk romanı. trt roman yarışmasında dönemin en çok dikkat çeken eserlerinden biri olmuştu, sonra yasaklandığı duyuldu. kitabın yadırganan yanı cinsel özgürlüğün gereğini güçlü bir mantıkla savunması olmalı. bütün bu ilk romanların otobiyografik ögelerle yüklü oluşu, hemen hemen kesin bir kuraldır. romanda ela'nın çocukluk, büluğ ve gençlik dönemlerinden sonra hakkı ve mehmet ile ortak yaşaması, analığı, özgürlüğü arayışı, arkadaş dünyasıyla iş izlenimleri içinde çevresindekileri ölçüp yargılayışı alışılmamış bir açıklığın sertliğini taşır. bütün yaratıkların içgüdüsel bir kolaylıkla ulaştıkları cinsel rahatlığın, eğer toplum kuralları böylesine insafsızca engellenmeseydi insanlar için de mümkün bir mutluluk olduğunu sezdirmek, kitabın ilk amacı gibi gözüküyor. kaldı ki toplum kuralları yalnızca bireylerin mutluluklarını yaşamakla kalmaz, kitlelerin, ulusların da sevinç ve yaşama paylarını alıp götürür. imroz gezisi anılarının eserde yer alışı sanırım bu etkiyi belirlemek içindir. çok güçlü anlatımı, yapmacıklı konuşmalarda zayıflar; bütün olaylardan bir yargı sonucu çıkarmak istemesi de gereksiz genellemelere götürür yazarı. yine de bu çağda toplum kurallarının yanlışlığını yalnızca doğanın sağlığıyla ispatlamak biraz yanlış olmalı. nitekim, özlenesi bir toplum düzeni, belki de birçok yanlışlığı giderip insanlara istedikleri özgürlüğü verebilecektir. kitabın sezdirdiği bu dilek insancıl aşklarla uyumlu yaşamların getireceği mutluluğun koşulları yürümek'i iyice tezli bir roman yaptığı halde, içtenliğiyle başarılı ve etkili kılıyor.