7 entry daha
  • 18 yaşında üniversitede öğrenmiştim şeker hastası olduğumu.ne yalan söylim çok da kafama takmamıştım.hatta arkadaşlar "ne sen şeker hastasımısın?" dediklerinde "tabi lan o kadar tatlı çocuğuz işte"derdim.ne yapıcam,ne yapmıcam hiç bir fikrim yoktu.araştırma gereğide duymadım.1 ay sonra bi tahlilim vardı.ama bu 1 ayda herşey eskisi gibiydi.alkol,talı,şeker,kola hepsine devam.

    gittim hastaneye doktor hanım hanımcık,şirin mi şirin bi abla.şeker hastası olduğumu duyunca şaşırmıştı.başladı anlatmaya şu sebeten,şundan ötürü falan diye.sonra dedi ki"tatlı yerken kendini nasıl hissediyorsun?"diye bende yalanı sevmeyen biri olarak"mutlu oluyorum "dedim.oda da bi kaç doktor falanda vardı hepsi gülmeye başlayınca, bana"çık dışarı"diye bağırdı.kovulmuştum yani.canıma minnet.çünkü yenemediğim bi iğne korkum var ve bide bu hastalığa kafamı takmak istemiyordum.sonra geri çağırdı başladı tekrar anlatmaya dikkat etmessen böyle olur şöyle olur.kendi kendime "lan ben harbi hastaymışım"dedim.ilaçlar verdi,şunlardan uzak dur,şunları kesinlikle yapma tırıvırı şeylerden ibaretti benim için.çünkü üniversitedeyim,eve çıkmışım ve yaşım 18.ben o yaşta kendime sınırlar koyamazdım.

    şimdi 24 yaşındayım.bazen o beni sinir ediyor, bazen ben onu öyle gidiyor işte.son 1,5 senedir dikkat etmeye çalışıyorum.en son 5-6 ay önce bi tahlil yaptırdım.360 küsür çıkmıştı.şuan 70'lik dedeler gibi günde 4 tane hap içiyorum.doktor başta iğne demişti ama sonra hapa karar kıldık.bazen kendimi yorunca yada tatlıyı biraz kaçırınca çok nadirde olsa elde titreme,çok hafiften bi baş dönmesi yada halsizlik oluyor.sonuç olarak şeker hastalığı pis berbat lanet bi hastalık.ama dikkat edilirse en sağlıklı insanlardır şeker hastaları.
21 entry daha
hesabın var mı? giriş yap