köyün delisi

• saka gibidir ama hakkaten her koyde bir adet bulunur. nasil ki her koyde mahallede bir muhtar, encumen uyesi, kil yun bulunur, deli de koyun olmazsa olmaz ogesidir. gerekeli bir sahisyettir, dirlik duzenligi saglar. nasil saglar bu akli evvel dirligi duzenligi daha bunlardan haberi olmadan peki. iste tam bir sosyal fenomen olusu da burdan ileri gelir zaten. koyun delisi, koy sosyalliginin sibopudur bir anlamda. el surulmez makamlara, kisilere, otoritelere soylenmeyecek laflari soyleyen, akilli(!) kisinin burnunu sokamayacagi yerlere suursuzca daliveren yari kahramandir deli. topluluklarin otoritelerle arasindaki gerilimin havasini alan siboptur basbayagi iste. koyun akillilarinin iclerinde kabarip duran, isyanlari, deli cesaretiyle o dillendirir. itelenir, kakalanir, hor gorulur, dalgasi gecilir, ama en sonunda yine nasilsa(?) sozu dinlenir. garip arada kalmis, kategori disi bir insandir. nasil olur da her koyde bir deli olur, yok oldugu vakit yaratilir mi bilmiyorum. ancak saniyorum, her vakit, delilige yakin azicik kacik insanlardan kurulu zaten, toplum dedigimiz sacmasapanlik. kimse deli olmayi istemese de, bir bicimde delinin olmadigi alan, azicik kacik her hangi bir insanin kirisi kirmasiyla^* doldurulabiliyor. (bkz: gunduz vassaf)(bkz: delilige ovgu)