insanüstü

• aslında bu kavramı anlamanın çok zor olduğunu düşünüyorum. nietzsche öyle nitelemeler yapıyor ki bu terim için, kendisiyle çelişmiyor olması dahi mucize benim nazarımda.
  
  insanüstü ulaşılması arzu edinilen bir amaç, son durak. insan ise insanüstüne giderken kullanılan bir araç yahut orta durak diyebiliriz. çok fazla soluklanılmaması gereken bir nokta.
  
  insanüstüne ulaşmanın yolu yalnızlıktan geçiyor. ne kadar yalnızsanız o kadar yukarı çıkıyorsunuz belki. bir süre sonra aşşağıya çeviriyorsunuz istikametinizi. öyke ki insanüstüne çıkan yükselmek için artık aşşağıyı görür. aksine aşşağıda olanlarsa yükselmeyi yukarıda ararlar.
  
  insanüstünün devlet kavramıyla barışıklığı da söz konusu değil. çünkü gereksiz burada bulunanlardan ayrı bir yere sahip. ne çok insan var diye geçirmeyi ihmal etmez içinden insanüstü.
  
  bakmayın insanüstü dediğimize. çok bi şeye de sahip değil kendisi. ee tabi kolay kolay dize de getirilemiyor haliyle.
  
  insanüstünün dostu da olmamalı. yani asıl dostundan hariç. insanın dost tanımlaması insanüstü ile asıl dostu olan yalnızlığının arasına giren bi mantardan başkası değil. insanüstü ona yol gösterici olan asıl dostu yalnızlıkla geçirmeli zamanını.
  
  son olarak insanüstü yıkmalı, yakmalı. yıkımı görmeli ki yapmayı bilsin. yıkmadan yapmaya hakkı olmadığını bilendir insanüstü.
  
  zordur insanlıktan sıyrılmak. hergün aynaya bakıp da aslında aynadaki olmadığını akıl edip buna inanmak delilik ister biraz.