• edip cansever'in oteller kenti kitabından uzun bir şiiridir. on bölümden oluşur.

    "öyleydi, o idi, sanki
    gül içinde bir sümbülün iç çekişi."
    ...
    "(1. başındaki sarı gül eksik. neden? sarı gül yerindeyse kendisi nerde? unutulmaya çizilmiş bir desen miydi yoksa? hayır, unutulmaya değil, başkalığa. başkalık! kendini sorardı kendine hep, başıyla bir şeyler çizerekten boşluğuna. (ey gökyüzü neden böylesin?) flavta flavta flavta! bir tını olsun yok mu? yok! her şey kaçınılmaz bir ayrılıktı çünkü. her şey bir belirsizlik, bir yanıtsızlık, bir... yani bir avucumuz hep öteki avucumuzda. öyle değil mi? öyle değil miydi sara?"*

    "ey istemenin bir de hiç istememenin çoğu kez tersine işleyen o gizemli göstergesi (bak: yalnızlığın iki sekansı, s.9)

    ey benim yalnızlığım! kirpiğime takılan bir kum tanesi gibi dünyaya takılmamı önerirsin.

    ey benim yalnızlığım! benzeşmez misin ki, orkestra geçmişte yeniden bulunmuş olsun da, bugünkünden apayrı partisyonlarla süregelerek, beni bir başıma bırakan yeni bir müzik insanlığı oluştursun." *
2 entry daha
hesabın var mı? giriş yap