kürtaj

• başarısız doğum kontrol^* yöntemleri uygulayan çiftlerden dişi ve dolayısı ile doğurmaya müsait olanının er veya geç genellikle başından geçen, çoğu kişiye kabus olan, bazılarına vız gelen, ajda pekkan'ın bugünkü beyanatına göre 6 kere geçirdiği, sevimli bir "önce hüplet sonra gümlet" (önce vakum ile embryo'yu çek, sonra aparat ile rahim duvarını kazı) aktivitesi.
  
  kürtaj kendi başına diğer bir çok operasyon ile kıyaslanamayacak derecede kolay ve kısa süreli olmasına rağmen, yazık ki, post-abortion dönemdeki etkileri o kadar kolay ve kısa süreli atlatılamamaktadır, herseyden once genel bir "yoksa yine mi?" paranoyası miras bırakır, eğer travmatik bir tecrübe olmuş ise daha fazlasını da eklemekten çekinmez. önceki "ameliyat olucam korkuyorum ıhı ıhı" hissi kendini kısa bir süre rahatlama molasının ardından vücudun ne kadar süreceği belli olmayan bir "hamileydik ne oldu? oynadın sen gene bir şeylerle" tepkisine ve bünyenin buna alışması aşamasına bırakır. ayda çoğu kadını 3-4 gün boyunca sevimsiz manik-depresiflere dönüştüren pms, kürtaj sonrası hormonal dengesizliğin yanında neşeli günler gibi, ayşegül: kırda bir gezinti gibi kalır.
  
  4 ay boyunca "katilim ben, beyinsiz bir bezelyeyi öldürdüm" diye gezmeyi kim ister? işte bu sebeple geri çekilme^* bir yöntem değildir, bu sebeple "benim sperm sayım çok düşük" çıkarımı bir önlem değildir, rüyaya giren fetüslere, danseden bezelye bebeklere davetiyedir.