4 entry daha
  • birazını okuyayım dedim o nedir öyle, verebileceğim en hafif tepki uzaklara, çok uzaklara (mümkünse beyni olmayan amerikalılardan uzak bir yere) kaçmaktı. hikayelerin anlamı yok resmen. bir yere varmıyan vik vik duygu sömürüsünden oluşuyor.
    örnek: kızımı annesinin rujunu sürmüş, kendini ve ortalığı rezil etmiş halde yakaladım. tam kızıcakken onun sahip olduğum en değerli şey olduğunu hatırladım, kızmadım.
    veya: bir küçük kız vardı, melek gibiydi, sonra öldü, gerçekten melek oldu. böhüü fırk. ne yani? valla sinirleniyorum okudukça. içimdeki kusma arzusu bambaşka .
93 entry daha
hesabın var mı? giriş yap