derrick rose

• kardeşim kadar yürekten sevdiğim. yeminle söylüyorum, kişisel başarılarımın/başarısızlıklarımın hiçbir önemi yok; o'nun başarılı olmasını istiyorum. çünkü çok hak ediyor bir takım şeyleri. her şeyden önce dört dörtlük bir karakter. basketbolu eskisi gibi değil kendisinin; farkındayım. hem nasıl olsun ki? o'nun geçirdiği sakatlıkları bir başkası geçirmiş olsa çoktan pes etmişti. ne yalan söyleyeyim, ben çoktan pes etmiştim yani. behlül'ün son zamanları gibi saçı sakalı bırakıp şaraba vurmuştum çoktan. itiraf etmek gerekir ki, o'nu bu kadar seven ve inanan ben bile, "evet, artık olmayacak sanırım" demiş ve umudumu kesmiştim son sakatlandığında. başına gelen ne olursa olsun pes etmedi ve etmeyecek işte. öyle bir çocuk o; öyle bir karakter, öyle bir mangal gibi yürek. bu anlamda da hemen herkes için bir ilham kaynağı. benim için öyle en azından.
  
  en büyük özelliği olan deliciliğini eskisi kadar tercih etmemesini ve saçma hatalarını bir kısım göz ardı etmek lazım. sakatlıklarla boğuşmaktan maç devamlılığını sağlayamadı bir türlü. ben de içeri yüklensin, sayı yapsın, faul alsın, dışarıdaki boş üçlükçüye top çıkarsın isterim de, her içeri daldığında ve darbe aldığında ödüm kopuyor yine bir şey olacak diye yemin ediyorum. kaldı ki o'nun da psikolojisini düşünmek lazım dostlar. zamanla atlatır. başına bir talihsizlik gelmemesi ve temposunu arttırarak devam etmesi en büyük dileğim.
  
  8 mayıs 2015 chicago bulls cleveland cavs maçı'ndaki muazzam son saniye üçlüğü ile hem basketbolseverlere güzel bir seyir sundu, hem benim gibi chicagoseverleri mutlu etti, hem de o'nu çok sevenleri ayrıca bir motivasyonla sevinçten ağlattı. kimi sevsek gitti, hangi olaya sevinsek sonu hüsran oldu belki ama umarım bu sefer böyle olmaz. olmasın yani lütfen... maçlar ve şampiyonluklar kazanılır/kaybedilir. büyük resimde kazanan taraf hep bu adam gibi güzel insanlar olsun.