2 entry daha
  • erik erikson' un sekiz evresinden sonuncusu. benlik bütünlüğü, olumlu olumsuz, acı tatlı yönleri ile bir bütün yaşamın olduğu gibi kabullenişidir, geleceğin korku ve endişe ile karşılanmamasıdır. kişi, sonucu belli olan gelecekten yani ölümden korkmaz. benlik bütünlüğü duygusundan yoksun olan kişi, yaşamını yeni baştan yaşama özlemi duyar ve ölümden korkar. eğer daha önceki evreler sağlıklı yaşanmışsa, kişi yaşlılığı ve ölümü de yaşamın doğal bir parçası olarak görür ve huzurludur.

    bu evreyi bir de cemal safi' nin kaleminden okuyalım:

    ben sana uymazsam ağrımaz başım,
    sayende gülecek yüzüm yok gönül.
    nereyi yıkmadı benim gözyaşım,
    nerede hıçkırık izin yok gönül.

    yeni bir afet mi girdi düşüne?
    hadi allah versin çek git işine,
    bir fettan gözlünün düşüp peşine,
    derbeder olmaya luzüm yok gönül.

    ne bana cilve yap, ne yalvar yakar,
    yerimde kim olsa usanır bıkar,
    istersen karşıma huriler çıkar,
    vallahi billahi gözüm yok gönül.

    son diye söz verdin her seferinde ,
    vefa yok ,ne aynur, ne ayfer'inde,
    hayırsız nur'unda nilüfer'inde,
    emelim ,özlemim, arzum yok gönül .

    seni çöle çevirmeye mahkumum,
    ne bir gülüm olsun, ne bir zakkumum,
    çoktandır başladı ,yaprak dökümüm,
    takvimde baharım,yazım yok gönül.

    nerede görülmüş ,güldüğüm nerde,
    nerede başımı sokmadın derde,
    her aşkta hüsranla kapandı perde,
    artık o tarakta bezim yok gönül.

    kapandı sevdanın dönemi bence,
    kalmadı leyla'nın önemi bence,
    gene mi özendin gene mi gence,
    sana söyleyecek sözüm yok gönül.

    düzeltme: imlâ
4 entry daha
hesabın var mı? giriş yap