machinarium

• barindirdigi cogu puzzle ic bunaltici derecede anlamsiz oldugu icin adventure'dan ziyade tam bir puzzle oyunu olmasina ragmen, ayni zamanda yarattigi mekan ve atmosfer butunlugu, karakterlerin varolduklari dunyayla tam ve mantiksal uyumlari sayesinde tam bir sanat eseri statusune erismistir bu oyun.
  
  ozellikle elde cizilmis mekanlarin direkt oyuna yedirilmesi ve secilen renk paleti sayesinde kesinlikle esine benzerine zor rastlanir bir gorsel solen olmustur.
  
  hele ki oyunun butun mekan ve karakterlerinin o dunyanin stiline gore yeniden tanimlanmasi sayesinde sanki gercekten boyle bir dunya varmis gibi dusunmek mumkundur
  
  gelelim asil konuya, bu oyunun asil kahramani o sumsuk robotun aksine dunyalarina ozgurluk getirmek icin tek basina o dunyayi yoneten diktatorun kulesine bomba koyarak adeta metalik bir v havasi yakalayan ayni zamanda olesiye neseli (tipki gremlins gibi) robot cete degil de nedir allasen?
  
  neyse hepsi bir yana, the incredible machine'i andiran puzzle'lari can siksa da, nadiren de olsa hala boyle oyunlarin cikiyor olmasi oyun dunyasinin terketmemek icin yegane sebeptir.
  
  gelin itiraf edelim; hangimiz o sokak calgicisi robot takiminin hemen ustundeki dairede oturmak istemedik ki? hangimiz o bara gidip oyuna dalmak istemedik? butun bu sonsuz olasiliklar evrenlerinde biz niye en boktanina denk geldik?