politik doğruculuk

• dili ayrımcı ifadelerden arındırma çabalarını "politik doğruculuk" kavramını kullanarak küçümseyenler oluyor. bunun küçümsenecek bir şey olmaması bir yana, bu küçümsemeyi yapanlara göre amacımız ne acaba? entellik taslamak mı? farklı görünme çabası mı? elitist takılmak mı? düzeltme hevesimizi tatmin etmek mi?
  
  ayrımcılığın nesilden nesle aktarılmasındaki en güçlü unsurun dil olduğunun ve hak gasplarının birçoğunun kökeninde ayrımcılık yattığının farkında değiller mi? "ermeni" kelimesi bir aşağılama olarak kullanılmasaydı, hrant bu kadar kolay öldürülebilir miydi mesela? "adamlık", "erkeklik" övülmeseydi, kadına dair her şeyden bir utanç kaynağıymış gibi bahsedilmeseydi, bu kadar kadın cinayeti olur muydu ve katiller eften püften nedenlerle ceza indirimi alabilirler miydi? "hayvan" kelimesi aşağılama amacıyla kullanılmasaydı, insan dışındaki hayvanların aşağılık olmadıkları idrak edilebilseydi, diğer hayvanlara bu kadar eziyet edilir miydi?
  
  gelecek nesillere daha güzel bir dünya bırakmanın yolu, onlara temiz bir dil miras bırakmaktan, yani politik doğruculuktan geçiyor. diyebilirsiniz ki "ohooo, bu kadar yazılı/görsel eserde ayrımcı ifadeler bolca kullanılmışken, bu dediğin mümkün değil". mümkün mü, değil mi, bununla ilgilenmiyorum. dili olduğu gibi kabul etmek zulme ortak olmaktır. kendine yakıştırabilen yapsın. ayrıca, dili arındırabilirsek, o eserler de insan türünün geçmişte kalmış, zihnen az gelişmiş bir seviyesi olarak, antropolojik inceleme konusu olur, merak etmeyin.
  
  politik doğrucu arkadaşınızdan sevgilerle...