bu düzen değişmelidir

• adalet partisi genel başkanı süleyman demirel başbakanlığındaki 31. hükümet tarafından meclis'e sunulan 1968 yılı bütçesi üzerine dönemin cumhuriyet halk partisi genel sekreteri bülent ecevit'in yaptığı konuşmanın genişletilmiş ve kitap olarak basılmış halidir.
  
  ortanın solu fikrinin pratikteki yansımalarının nasıl olacağının izahı bakımından ilginç ve değişen dünyada değişmeyen türkiye'nin vaziyetini anlatması açısından ibret vesikasıdır. ibret vesikasıdır zira 1968 yılı bütçesi üzerine yapılan bu konuşma demokrat parti ile başlayan çürümenin sırasıyla adalet partisi, anavatan partisi, adalet ve kalkınma partisi ile nasıl sürdürüldüğünün de izahatıdır bir nevi. çeşitli başlıklar altında dile getirilen bozuk düzenlerin konuşmanın yapıldığı 50 yıl boyunca nasıl hiç değişmediğini anlatmaktadır.
  
  kendilerine en afili isimleri seçen adil, demokratik, vatanperver partilerin yüzyıldır değişmeyen ortak özellikleri;
  
  - işçi ve köylü sınıfını ezmeleri,
  - hiçbir şey üretmeyen tüccar tayfasını dost bilmesi; tüccarlığı, toptancılığı, montajcılığı özendirmesi,
  - iktidarını tüccar tayfasına yaslaması ve onun desteğini kaybetmemek adına ülkede biriken sermayeyi
  sanayileşmeye ve üretime aktaracak tedbirlerin alınmaması,
  - ekonomiyi tüketim üzerine inşa etmesi,
  - partizanca uygulamalarla devletin bütün ekonomik imkanlarının çarçur edilmesi,
  - ülke kaynaklarının ve ticaretinin ölçüsüz biçimde yabancılara açılması,
  - ekonomik düzendeki tüm aksaklıklara ve adaletsizliklere rağmen ülke içinde anti-komünist ve muhafazakar
  söylem, ülke dışında ise emperyalist güçlere yardakçılık yaparak iktidarı elinde tutmasındaki başarısıdır.
  
  rahmetli ecevit, adalet partisi'nin 1968 bütçesindeki eksiklikleri dile getirirken aslında günümüze dek iyileştirilmesi mümkün olmamış düzendeki bozuklukların altını başarı ile çizmiştir.
  
  elbette rahmetli ecevit'in takdire şayan bir diğer yönü, elli sene sonra bile okunacak bir bütçe eleştirisi kaleme alabilmesidir. bugün çözüm süreci, paralel yapıyla mücadele ve arap baharı gibi son derece kritik süreçler yaşayan ve kendi varlığını sorgulayan türkiye cumhuriyeti'ni yönetenlerin gündeme ilişkin konuşmaları mahalledeki amcaların yorumlarından öteye gidememekteyken muhalefet de bu seviyesiz ve basit üslubu tetiklemekte ve bu kısır döngü de hiçbir çözüm üretmeden iktidarı kazanmayı umut etmektedir. 1968 yılında ecevit'in yapmış olduğu bütçe konuşması kitap olabiliyorken son on yılda siyasi aktörlerce yapılan tüm konuşmaları toplasan hürriyet'in pazar eki etmeyeceği de görülmeli, cumhuriyet halk partisi'nin iktidar hesapları bu açıdan değerlendirilmelidir.