my dinner with andre

• gerçeğini yaşamak için can attığım konuşma. (film demiyorum,çünkü film izliyormuş gibi hissetmedim.)
  saatlerce derinlikle ve samimiyetle konuşabileceğim dostum olsun isterdim. dostum olmak zorunda değil,tanımadığım biri de olabilir.
  
  kendimizden başka kimseyi tanımıyoruz,tanıyormuşuz gibi yapıyoruz. andre'nin de dediği gibi " " şeyler" artık eskisi gibi etkilemiyor " bizleri. her gün yaptığımız şeylere dışardan baksak,kendimizden tiksiniriz. kıyıya köşeye not etmek istediğim pekçok diyalog barındıran bu "şey" beni oldukça heyecanlandırdı.
  
  herkesin hayatına bir andre girse keşke ya da birer andre mi olmalıyız?
  
  (bkz: waking life)