scener ur ett aktenskap

• johan:
  "bayağı gelse de bir şey söyleyeceğim. biz duygusal açıdan çok cahiliz. bize anatomi, pretoria'daki tarım, hipotenüsün karesinin dik kenarların karelerinin toplamına eşit olduğu gibi her tür boku öğrettiler. ama insan ruhuna ilişkin tek bir şey öğrenmedik. kendimiz ve başkaları hakkında kara cahiliz."
  
  [johan bunları söylerken marianne esniyordu ve dinlemiyordu...]
  
  marianne:
  "ve hiçbir zaman ben ne istiyorum diye düşünmedim.
  
  önceleri inandığımın aksine, bu bencil olmamak değil. bu sadece korkaklık.
  
  ve bu korkaklık kim olduğumu bilmememden kaynaklanıyor. hiçbir zaman kim olduğumu bilmedim. sadece başkalarının isteklerine göre yaşadım. kendi isteklerimi hiç önemsemedim. hatamız ailelerimizin boyunduruğundan kurtulamamak. kendi koşullarımızla anlamlı bir şeyler yaratamamak oldu. her zaman aynı hatayı yaptık. ailelerimiz için yaşadık."
  
  [marianne bunları söylerken ise johan uyuya kalmıştı...]