3 entry daha
  • babasına benzedikçe babasızlığını hatırlayan birinin gün boyu kulaklarında çınlayan şiir.

    "tıpkı benim gibi
    oturuyor boşluğum...

    bir eli alnında
    benim gibi..
    ama
    biraz daha mı hüzünlü?
    otururken de
    biraz daha mı çıkarıyor
    kamburunu?

    biraz daha mı benziyor
    babama? "
2 entry daha
hesabın var mı? giriş yap