dover

• bundan seneler once mulayim mulayim, gucci giyip daily planet okuyup arte izledigim ve sakince martini rosso'mu yudumladigim, ^{* *} bir yaz ogleden sonrasinda, televizyonumumdan dunyama duhul etmis, pek sevdigim, ispanyol muzik grubu. efenim yok boyle bir sey... hangi halde olursam olayim yardimima kosup beni dogrultmayi beceriyor bunlar. pozitif de degiller pek; ancak, neseliymis gibi duyulan^* parcalarin mukemmel derecede tatli melankolisinin elini tutmaya oldukca yardimci oluyor kendileri.
  12 senedir muzik uretiminde bulunan ve debut'lerini 1995 yilinda yapmis olan, bu $irin grup ispanya'da ne kadar taninir bilemem ancak memlekette tek bir cd'sini bile bulamadigimdan kelli devrinde kazaa'dan edindigim 5-10 parca ile beni kendilerine senelerce baglamayi fazlasiyla becermistir, sonunda albumlerine kavustugum su son 9 ay icerisinde de ne kadar basarili olduklarini bir kez daha gozlemlemisimdir.
  4 albumu bulunan bu guzide olu$umun ilk iki albumlerindeki^** muziksel arayislari sirasinda benzestikleri gruplar arasinda her ne kadar yildizimin pek barismadigi bad religion gibi gruplar olsa da, vokaldeki cristina llanos ablamizin sesi beni her zaman icin benden almis goturmus, dudagimin bir kenarina bir siritis yerlestirmistir. mamafih 2001 yilinda cikardiklari i was dead for 7 weeks in the city of angels ve bu senenin mart ayinda piyasaya cikarmis olduklari, the flame albumleri ile gercekten de duyuldugunda "ahan dover bu! " denilecek eserlere imza atmislardir.
  kissadan hisse: "iyidirler! superdirler! dinlemeyenin oyulmasi vaciptir"