el pintor

• artık 2010 çıkışlı "interpol" ne denli kötü bir albümdüyse, "interpol"den çok daha iyi bir albüm olarak gördüğüm "el pintor" ilk üç albümün yanına yaklaşmayı dahi başaramamış.
  
  evet, albüm aslında fena bir albüm değil, birkaç gündür tekrar tekrar dinliyorum, özellikle "all the rage back home", "same town, new story", "everything is wrong" ve "twice as hard" pekala kendilerini dinleten şarkılar ama bunları dinlerken dahi hissediyoruz ki "ilerlemiş bir interpol" ile değil, "gerilemiş bir interpol" ile karşı karşıyayız. karşımızdaki eser her ne kadar kayda değer bir iş olsa da, şu açık ki, interpol "el pintor"da her türlü riskten kaçınmış ve geçmişin tutmuş formülleri üzerinden birkaç "dinlenebilir" şarkı yazıp «yeniden merhaba!» demekle yetinmiş.
  
  ayrıca "el pintor", "interpol sekizincisi" efsanesinin de sonu olmuş. "interpol"de bile sekiz numara ışıl ışıl parlayan nur topu gibi bir şarkıya^* evsahipliği yapabilirken, "el pintor"un sekizincisi "ancient ways", içinde bulunduğu albüm için dahi bir hayli vasat bir eser.
  
  yani evet, 2010'dan bu yana kurulmuş pek bir hayalimiz yoktu ama insan yine de eski güzel günlerin hatırına yeni ve yeni olduğu kadar da kaliteli şeyler duymayı bekliyor ama...
  
  sonuç ortada.