phantom pain

• artık yerinde yeller esen bir parçanın, ardında bıraktığı nafile;sızı,uyuşma yanma,ağrı, acı.
  
  doğrusu sadece bir organ için mi geçerlidir? diye, düşündürür beni. bazen çoktan yıkılmış bir evi, arkada bırakılmış bir şehri, bir daha geri gelmeyecek bir insanı, yanıp geçmiş bir ateşi, çoktan geçip gitmiş gençliği de.... hala oradaymış hiç geçmemiş gibi düşünürüz.
  ve aynı sevinci ya da aynı acıyı hissederiz. beynimiz mi bizi kandırır, biz mi beynimize söz geçiremeyiz? bilmiyorum...
  
  bildiğim; olmaması gerektiği söylenen acının var olduğunu, gerçek olduğunu sadece o acıyı çeken bilir.