pascal bruckner

• yeni akım fransız felsefecilerden biri olarak anılıyor. şimdiye kadar türkçeye çevrilmiş 7 kitabı olması lazım. en son bitter moon filminin de senaryosu olan, türkçeye hınç ayları olarak çevrilen kitabını okumuştum. daha önce şu mutluluk, aşk, masumiyet gibi konular üzerine yoğunlaşan kitapları, bana bruckner'in alain de bottonın bir kademe üstü olduğunu düşündürmüştü. hınç ayları kitabı vesilesiyle kendisinin edebiyat alanında gayet yetkin olduğunu görmüş oldum. ancak bu kitabı okuduğum sırada en çok ilgimi çeken nokta, yazarın doğu-batı meselesine yaklaşım biçimi oldu. kitapta fransız aydınlanmacı geleneğinden zaten kopuk olan bir tutumun, bir üst eleştirel düzeye taşınmış olabileceğini düşündüren bazı ipuçları vardı. sonra şu makalesini açıp okuyunca, kendisinin duruşu kafamda daha pekişmiş oldu. metnin değişik bir mültikültüralizm eleştirisi olduğunu düşündüm. hatta zizek'in bu konuyla ilgili söylediğinden daha fazlasını söylüyor. bu açıdan post-kolonyalizm sonrası teorilere ek olarak ele alınıyordur belki, pek detayını bilmiyorum. bruckner enteresan bir insanmış ama; her konuda söyleyecek sözü olan yeni filozofların en iyi örneklerinden biri olabilir.