starred up

• kaliteli bir film. annesiz ve babasız büyüyen, şiddet dolu, vahşi denebilecek, patladı mı tam patlayan, kırıp geçiren bir gencin babasıyla aynı hapse düşmesi sonrasını anlatıyor. babayla oğlunun ilişkilerine farklı bir açıdan yaklaşmayı, burada klişelere ve ağlak dramaların tercih edeceği olaylara fazla bulaşmamayı, hapishanenin zorlu şartlarını yansıtmayı başarıyor. ben en çok klişelere fazla öykünmemesinden etkilendim. tamamen özgün bir film olmasa da olayları ve karakterleri etkileyici bir şekilde ele almayı başarmış bu film. şiddet dozu ise o kadar yüksek değil bence. ardından izlediğim raid 2 berendal'daki şiddet dozu daha yüksekti mesela.
  tabi sadece baba-oğul öyküsü, oğlunun hapisteki değişimini anlatmıyor bu film. öte yandan yan öykü olarak mahkumların nasıl topluma kazandırılabilecekleri de işlenmiş: bir tarafta mahkumların nefretlerini ve kızgınlıklarını bastırmalarında onlara yardım eden, bunu da onlarla havadan sudan sohbet ederek yapmaya çalışan bir adam (spencer), diğer tarafta onlara şiddet uygulama taraftarı olan başka bir gardiyan (hayes). bu ikisinin mücadelesine de önemli bir yer ayrılmış.
  
  a prophet'ten sonra çekilip de denk geldiğim en kaliteli hapishane filmlerinden starred up.