waterloo savaşı

• elbe adasindan yeni donmus imparator, hemen ordusun basinda paristen kuzey-kuzeydogu istikametinde yuruyuse gecmis, ayaginin tozuyla bir kac zafer kazanmistir. avrupalilari bir telas almistir. wellington duku komutasindaki bir ingiliz ordusu, bugun belcika sinirlari icinde bulunan waterloo ovasinda napoleon'u beklemeye baslar. bu sirada guneybatidan blucher komutasindaki prusyalilar da ayni yere dogru ilerlemektedir. imparator, fazla canini sikmaz hemen aceleyle bir plan yapar, ingilizleri yenecek, sonra ordusunun cephesini tam ters istikamete cevirip prusyalilari yenecek, sonra bi donus daha yapip isvece gidip bernadotte un hatirini soracaktir. sahip oldugu kuvvet ingilizlerinkine asagi yukari denktir, ancak gozunden kacan bir sey vardir: hava kosullari ve arazi sartlari. 18 haziran 1815 gunu safakla beraber saldirmayi planlarken ingilizlerle karsilastiginda saat 10'u gostermektedir ve askerleri son derece yorgundur. buna ragmen hucuma gecer, savas az cok ortada gitmektedir, ancak ingiliz suvarileri harcanmistir. sonra birden birsey olur ki o seyi kimse bilmemektedir, bi grup fransiz suvarisi hucuma kalkar. kare pozisyonu alan ingilizler icin durdurulmasi kolay bir atakdir bu ancak arkadaslarinin sikintisini goren diger tum fransiz suvarileri (10000 kilic) ayni anda hucuma kalkarlar. rusya seferi sirasinda kaybedilen suvarilerin eksikligi fazlasiyla hissedilmektedir. suvari komutani maresal michel ney imparatora bu durumu nasil aciklayacagini kara kara dusunmmeye baslar. o gun, ogle ile aksam arasi fransiz suvarisi 3 kez ard arda saldirir ve 3 kez geri puskurtulur. artik ne fransizlarin ne ingilizlerin suvarisi kalmamistir, savas ortadadir. wellington: "ya gece gelmeli ya da blucher" lafini eder, aha tam da o sirada fransiz birliklerinin tam yan tarafindan prusyalilar gorulur (once 30000, sonra 60000 kisi). konusma sirasi napoleon'dadir: "askerler, bu sabah bu savasi kazanma sansimiz yuzde doksandi. simdi yuzde altmistir, hala ustun durumdayiz." ve efsanevi imparatorluk muhafizlarini prusyalilarin uzerine surer. soz konusu muhafizlar canlarindan cok sevdikleri imparatorlarinin emriyle birer birer waterloo ovasina duserler. artik ne napoleon'un ne ingilizlerin ne de prusyalilarin askeri kalmamistir. napoleon "ah austerlitz'deki askerlerim burada olacakti o zaman gosterirdim ben size" diyerek geri cekilmeye baslar. bu sirada bernadotte komutasindaki isvec ordusu kendisine dogru ilerlemekte, bir rus ordusu da paris'e dogru yola cikmaya hazirlanmaktadir. bu, nopolen'un yonettigi son savastir.
  devami icin;
  (bkz: ste helena)