alexandre kojeve

• "hiçbir hayvan züppe olamaz" demiş üstad.
  
  kibarca "insan züppedir" diyor aslında. kojeve'in hegel yorumunun belki de en dikkat çekici ayrıntısı, insanın, hegelci anlamda tarihin sonunda, bir çeşit bildiğimiz anlamda hayvan formuna bürüneceği fikridir. hatta bu formun, bugün (20. asrın ortaları oluyor o gün), standart amerikan vatandaşı olarak gerçekleştiğini de öne sürüyor. artık köle - efendi diyalektiği sona ermiş, her iki statünün de itibar ihtiyacı doyurulmuş, hatta ortada bir statü kalmamış, dolayısıyla da insanın kendi cinsinden bir varlığa üstünlük kurması anlamsızlaşmıştır.
  
  giorgio agamben'in naklettiğine göre, sonraları japonlar'ı yakından müşahade etme fırsatı bulmuş ve tarihin sonunun henüz gelmediğine, en azından bir süre daha gelmeyeceğine kanaat getirmiş:
  
  "tarih sonrası japon medeniyeti, amerika'nın karşı istikametinde yer alan bir yola girmiştir. elbette ki japonya'da, artık kelimenin avrupai ya da tarihi anlamında din, ahlak ve siyaset bulunmamaktadır. ama saf haldeki züppelik, o sıralarda, başka yerlerde olduğu gibi japonya'da da tarihsel eylemden, yani savaçı ve devrimci mücadelelerden ya da mahkumiyetteki çalışma cezasından doğan disiplinlerden bir hayli daha etkili olan doğal ya da hayvani verili olanı olumsuzlayan disiplinler üretmiştir. elbette, özellikle no tiyatrosu, sado (çay töreni), ikebana (çiçek düzenleme sanatı) gibi dünyanın hiçbir yerinde aşılamamış japonya'daki o züppelik zirveleri asil ve zenginlere has bir ayrıcalık olmuştur ve hala da öyledir. bununla birlikte, sürmekte olan ekonomik ve sosyal eşitsizliklere rağmen, günümüzde, istisnasız her japon tamamen kalıplaşmış değerler doğrultusunda, yani tarihsel anlamdaki bütün insani içeriğinden tamamen boşalmış bir biçimde yaşayabilir. son aşamada, her japon ilkesel olarak ve kesinlikle salt züppelikten dolayı hiçbir getirisi olmayan bir intihara (klasik samuray kılıcının yerini uçak ya da deniz mayını da alabilir) kalkışabilir ve bunun, sosyal ya da siyasi bir bağlamda yer alıp tarihsel değerler nedeniyle yapılan bir mücadele sırasında hayatını tehlikeye atmakla hiç ilgisi yoktur. ve bu, japonya ile batı dünyası arasında yeni başlamış olan etkileşimin son aşamada japonlar'ın barbarlaşmasına değil de, (ruslar da dahil olmak üzere) batılıların japonlaşmasına varacağı varsayımına yol açar."