anayurt oteli

• manisa’da, veya, belirsiz. istasyon meydanindan ana caddeye cikan sokagin karsisinda, uc katli bir konak. kececizade malik aga (1809-1874, zebercet’in buyuk dedesi) yaptirmis konagi. rum mahallesinde oldugundan, yangindan kurtulmus - eylul 1922’de yunanlilar giderayak yakmisti kasabayi. yangindan sonra aile izmir’e yerlesti, konagi da ahmet efendi’nin (1889-1952, zebercet’in babasi) israriyla otel yaptilar. “(...) zamanla her kata ayakyolu, odalara lavabo yapildi; salonun, sofalarin, odalarin tahta tabanlari, merdivenler kalin musambayla kaplandi. yildan yila o kasaba oteli kokusu da sinince icine, eski konak tam bir otel oldu. (...)” oteli olumune dek ahmet efendi isletti, sonra zebercet.
  
  “(...) caddeye bakan yuzu asi boyali. uc mermer basamakla cikilan dis kapi iki kanatli, yaridan yukarisi camli demir parmaklikli; kapinin iki yanindaki iki buyuk pencere de parmaklikli; oteki katlarin pencerelerinde parmaklik yok. kapinin ustundeki kemerde koyu yesil ustune ak yazili buyuk teneke levha: anayurt oteli. (dusman elindeyken belirli bir direnme gostermemis kasaba ya da kentlerde kurtulusun ilk yillarindaki utancli yurtseverlik coskusunun etkisi belki.) (...)”
  
  zebercet giris katindaki buyuk odada (no.1) dogdu, 28 kasim 1930. oluleri ve konagi bekledi, gecikmeli ankara treniyle gelen kadini bekledi. bekledi.
  
  “(...) istasyon alanindan otele cikan sokagin basinda bir cam agacinin govdesine tenekeden kesilmis, koyu yesil ustune ak harflerle ‘otel’ yazilmis ok bicimi bir gosterge cakili; ama yillar sonra civilerden biri curuyup kopunca okun ucu asagiya donmus topragi gosteriyor, otelin yeraltinda oldugu sanisini veriyor insana. (...)”
  
  (bkz: yusuf atilgan) (bkz: 1973)