3 entry daha
  • neredeyse sinema kadar sevdiğim müessese.

    bilhassa, 1999 - 2008 yılları arasında, istanbul film festivali sırasında, emek sineması, atlas sineması, sinepop sinemasında çalışanlar, bu dünyadan değilmiş gibime gelirlerdi.

    erdemli, olgun, evliya gibiydiler.

    her festival öncesi, o senenin, teşrifatçı bahşişi kararlaştırılırdı :))

    koltuğumu bilsem bile, onun gösterdiği yere oturmak, onun sağladığı düzene uymak benim huzur kaynağımdı.

    hele, atlas sinemasındakilerin; "evet numaralar!!" diye bağırışları, kulaklarımdan hiç silinmez.

    o yıllar bulunmaz ama harcanan o insanlar bulunmalı, itibarları iade edilmeli.
2 entry daha
hesabın var mı? giriş yap