il postino

• doğal oyunculuklarıyla hikâyeye gerçeklik katan film. naif, sıradan bir insanın yüreğinin-dünyasının nasıl kıymetli bir cevher olabileceğini gösterir. don pablo'su, kendisine sekreterinin mektubu aracılığıyla bir selam bile göndermezken mario, derin sadakatini, don pablo'ya olan sevgisi ve inancını bir an bile kaybetmedi.
  ihanet dolu yaşamları gördükçe, oturur bu cevahir yüreğin iyiliği ve sadakati karşısında tatlı tatlı ağlarsınız. dün akşam bir kere daha izlerken bana bu oldu.
  
  neruda'nın yazdığı şiiri sevgilisine kendisi yazmış gibi veren mario'ya pablo, bu benim şiirim. kendi şiirini yazmalısın dediğinde mario, çok anlamlı bir söz söyler: "şiir yazana değil, ona ihtiyacı olana aittir."