of human bondage

• somerset maugham'in en güzel romanidir kanimca.gerçi romanlarinin ve öykülerinin konusu birbirine benzerdir fakat hayatin esiriyiz gerek çözümlemeleri(çözümleme dedikse öyle felsefi anlamda degil) ,gerekse insani iliskilerini müthis derecede gerçekçi anlatmasi okuyani bagimli kilar.romanda en etkileyici bölümlerden biri sudur efendim;philip paris günlerini ve memurluk hayatini türlü hayallerle gecirerek icine ettikten sonra biraz da amcasindan para sögüslemek ve bir baltaya sap olabilmek amaciyla tip okumaya karar verir..birkaç yil kasip 30 yasinda tibbiyeyi bitirir..hayat yorgunu philip in meslegini yaptigi yerde yasli ve kil bir doktor vardir.philip hayattan yedigi parmaklarin ve icinde bulundugu yasin verdigi olgunlukla doktora pasif aktiflik yaparak seyine takmaz..ama garip bir sekilde kendini de sevdirmeyi basarir.bir zaman sonra sira özel sorulara gelir:yasli olani philip e
  "kaç yasindasin?" diye sorar
  "otuzundayim"
  "neden bu kadar geç kaldin diplomani almaya?"
  "yirmiüç yasinda basladim,arada da iki yil okuyamadim"
  "neden?"
  "parasizliktan."
  ıste efendim hayat insani bazen o kadar yoruyor ki adamin agzina eden seyleri bile artik dert yanmadan söyleyip geçecek dereceye geliyorsunuz..güzel romandir vesselam..