giovanni boccaccio

• bokaciyo, decameron'u yazip yarin zulufune dokunduracagini bildiginden, kitabin girisine "bos vakti olan ev hanimlarina okusunlar, hosca vakit gecirsinler diye yazdim niyetimiz kimseyi kirmak degildir surdakini buraya koymak degildir" girizgahi eklemeten de cekinmemistir. elbette bokacyo doneminin standartlarini dusunmus, goz ardi etmemis, mesajini boylesi "hafifi mesrep bir kalip" ya da onsunum ile vermekten cekinmemistir.
  
  oysa ki tahmin ediyorum ki kendisinin asil hedefledigi yuzyillar boyu papalik esareti altinda inlemis, ve tam olarak asla histiyanlasmamis halkin, koylunun hallerini yazmak, ciddi bir sistem elestirisi yapmaktir. decameron daki oykulerin kendisine ait olmadigi, italyan halk hikayeleri, pagan soylenceleri oldugu barizdir. boylesi bir derlemeyi "kimseye caktirmadan" sunmak icin sectigi bu yol neticede pek basarili olmus, "evkadinlari icin hikayeler" dunyanin sittin diline cevrilmis, amacladigi elestiriye ve hatta daha fazlasina da ulasmistir. (protestan hareket ahlakini, enfesligini katoliklige karsi savunurken decameron'da bahsi gecen ahlak disiliklara ornek vermekten cekinmez. oysa ki decameronun hikayelerinde "katolik"lik degil sistematik din ve kurumsallasmis, fayda beklentili inanc elestirilmektedir. protestanlari zit gecmis. olsun, varsin.)