king lear

• gayet saftorik bir kişi bu kral lear. insan kral olsun, iki ihanet üç beş entrikayla karşılaşınca bu kadar kafayı yeyip delirsin, kanaatimce olacak iş değildir. entrikaya bu kadar hazırlıksız bir kişinin onca yıl krallık yapabilmesi, kızlarına yönetimi devredecek yaşa gelene kadar yaptığı onca yıllık krallıkta hiç ihanet ve entrikayla karşılaşmamış olması mümkün değildir. şekspir bizi yiyo gibi sanki. zaten hamlet hamlet dedikleri de aynı şekilde aile içi bir ihanetten kafayı üşüten bir oğul değil miydi? anladığım kadarıyla bu şekspir zamanında karallar kraliçeler, soylular moylular pek bir ahlaklı, pek bir onurlu, bir o kadar da narin ve duygusalmışlar ki saray entrikaları çok çok acayip durumlar olduğundan entrikayla karşılaşan zavallı kralcıklar prensçikler çıldırıp deliriveriyorlarmış, bu durumlar üzerine de destanlar yazılıyormuş. yahut da belki o dönemde de her zaman olmuş olduğu gibi herkes birbirinin gırtlağını kesiyordu ama dönemin paradigması itibariyle bundan söz etmek tabuydu, şekspir de bu tabuyu delirme melirme ayağına dilegetirmeye çalışan siyasi bir cengaverdi. yahut da belki tabu mabu değildi, herşey aleniydi ama dönemin ideolojisi itibariyle şekspir böyle şeyler adamı delirtir, aman ha yanaşmayın mealinde propaganda yapan ucuz bir popülistti. ben ne biliyim amınakoyyim, hiç şekspir okumadım ki.