fellini satyricon

• fellini tarifiyle "science fiction of the past" (geçmişin bilim kurgusu)
  garip bir aşk üçgeninin ön planda olduğu görkemli bir fresk
  
  filmin sanatçının ilk gerçek skandalı olarak adlandırılan tatlı hayat^*'la paralellikleri, yönetmenin 60'ların roma'sında roma imparatorluğu'nun çöküş yıllarından pek de farklı şeyler görmediğinin ipuçlarını taşıyor:
  
  satyricon da tatlı hayat gibi (bkz: #3820536) yönetici sınıfın çöküşüne ve bu çöküşün içerdiği korkunç şiddetin yoğun bir bileşimine mercek tutuyor . fellini aynı saldırgan tavrıyla aslında 60'ların sosyal tansiyonunu da ölçmekte ve sonucu bir felaket olarak sunmaktadır
  yönetmen, filmlerinde bulunması hiç de tesadüfi olmayan aksine üslubu ile tamamen kendine özgü
  - suni bir renk kullanımı
  - çok ağır makyaj
  - olabildiğince basit ve tiyatro dekorunu ansıtan simgesel denilebilecek bir set tasarımı
  - aynı derecede tiyatro diline yakın bir oyun tekniği
  - son derece irrite^* edici bir arka plan ses ve müziği
  - deliriler, nöbetler, sancılar çeken bükülüp kıvranan rahatsız edici bir sinema dili kullanmış. ancak çirkini tasfir etmanin estetik bir yolu varsa bu da o olmalı zaten.
  
  fellini, latin imparatorluğunun atmosferini böyle yorumluyor ve bütün sürreallik iddialarına rağmen çıplaklık ve gerçeklikten başka bir tad bırakmıyor
  
  http://arsiv.hurriyetim.com.tr/…stival/federico.htm