sonder

• bu his genelde ölen insanların bir aileleri olduğunun, karmaşık ve umut dolu bir yaşama sahip olduklarının akla gelmesidir.
  
  günlük yaşam sizi bundan alıkoyar. bizler etrafımızdaki insanların evde ne yaptıklarını bilmediğimiz için onların eve gidip duvara bakarak oturduklarını hayal ederiz.
  
  çünkü bizler başroldeyiz öyle değil mi? bizden başka herkes figüran değil mi? ufacık rollerini oynayıp gidecekler.
  
  işte bu bencillikten bir an kafamızı kaldırmaktır sonder. bir anlığına "orada benim kadar karmaşık hayatlar var" diyebilmektir. ne zor sınavdır.