un homme qui dort

• georges perec'i içinden binbir adet aforizma ayiklanabilecek, büyük romani...
  orjinal ismi un homme qui dort...
  güne ayak uydurmaya yönelik çabanin neticesindeki kesin kayitsizlik ve silikle$meye işaret eder. çabayi beyhude bulur ve kayitsizligi daha da yüksek dozlarda kendisine enjekte eder ki$i... tümün içinde kaybolan ve esasen hiç varolmami$ olan birey kavrami ile ilintilidir aslinda... tam olarak kendini dünyadan çekmekten ziyade, kendini dünyaya zaten hiçbir zaman sunmami$liktir söylenen... insana dair sevinç, ku$ku, endi$e, heyecan, umut , beklenti gibi kavramlardan siyrilmanin tek çözüm olduguna i$aret eder gibi yapar ama bunun da varolani milim degi$tirmedigine varir. aidiyete dönerek aidiyetten siyrilma ile ilgilidir en kaba tabiriyle...perec'e göre tek güzergah kayitsizliktir ama bu da bir çare te$kil etmez...
  otobiyografik olup olmadigi tarti$masi her daim devam etse de, bunca yüklü satirin sadece empatiyle mürekkebe dökülemeyecegi de a$ikardir...
  fazlasiyla samimi ve felsefi olmayi ayni anda beceren ve e$i benzeri biraz zor yazilacak olan uyuyan adam, her zaman için kitapligimin ilk 3'ünde yeralagelmi$tir.