altruizm

• altruizm, bir ahlaki yamyamlık üzerine kurulmuştur; yani bir altruist , "mutlu olmak için, başka insanlara zarar vermek şarttır" zanneder.
  
  bugün bir çok insan, bu prensibe sorgulanmaz bir gerçek olarak inanır. böyle olunca, "insanın kendi hatırı için, kendi rasyonel şahsi çıkarı için varolma hakkı" diye bir hakdan bahsedildiğini duyan çoğu insan; otomatikman, bu hakkın, başkalarını kendi çıkarı için feda etmek anlamına geleceğini varsayar. bu varsayım, müthiş bir yanılgının ifadesidir; zannetmektedirler ki, başkasına zarar vermek, onu köleleştirmek, soymak, katletmek bir insanın çıkarınadır. başkalarını tahrip etmek, bir insanın "ego"suna zararlı bir şeydir. insanın başkalarıyla etkileşiminde, kendi çıkarına olan tek ilişki türünün," kimsenin kimseyi feda etmediği" bir ilişkiden başkası olamayacağı fikri, insanlığın kardeşliği için çalıştıklarını söyleyen bu sözde-hümanistlerin aklına hiç gelmez.
  
  esasen, "değerler," "arzular," "şahsi-çıkar" ve ahlak bağlamı, her zaman "rasyonel" kavramı ile birlikte düşünülmezse, ne onların ne de başkalarının aklına böyle bir fikir gelecektir.
  
  rasyonel bir insan, ahlakının, rasyonel-egoizm olduğunu gururla söylemelidir.