buffalo springfield
-
buffalo springfield'ın 5 aralık 1966 tarihli leziz debut albümü. 1967'nin hemen başında for what it's worth'ün single olarak yayımlanması ve buffalo springfield'in en büyük hiti hâline gelmesi sonucunda, 6 mart 1967'de tekrar yayımlanmıştır. bu iki sürüm arasında, eski sürümde don't scold me; yeni sürümde for what it's worth olması dışında -şarkıların sırası hâriç- fark yoktur. buradan yola çıkarak for what it's worth'ün muazzam katkısını göz önünde tutarak bilinen-tanınan yayımın 1967 tarihli olan olduğunu da eklemek gerek.
the byrds'den, rubber soul'un folk rock/rock'n'roll dokusundan, paul simon ve bob dylan'dan esinlenilmiş gibidir albümde; stephen stills ve neil young'ın birbirini büyük bir ahenkle tamamlamış ancak yine de farklı dokuların ürünü olduğunu hissettiren benzerlik ve aykırılıklarının da bu sayede su yüzüne çıktığı görülmekte açıkçası. buffalo springfield'ın ömrünün kısa oluşu büyük ölçekte bu gerçeğe bağlı olmakla beraber; hem bu albümle hem de diğer iki albümle damakta handiyse eşsiz lezzetler bırakması da aynı doğrultuda irdelenmesi gerekir kanımca. country/folk/pop buffalo springfield ile kendisine pek orijinal bir mecra daha keşfetmiştir; albümün bu ''bulanık'' ve tanımlaması zor yapısı ve uyumu da bununla açıklanabilir sanırım. (buffalo springfield'ın neredeyse tüm işleri için geçerlidir bu durum; hele ki grubun psychedelia ile biraz daha yakınlaşması bu duruma ayrı bir hava ve bulanıklık daha katar ki tadına doyum olmaz.)
buradan hareketle; stephen stills besteleri olan for what it's worth, go and say goodbye, sit down i think i love you, hot dusty roads, everybody's wrong, leave ve pay the price ile, neil young imzalı nowadays clancy can't even sing, flying on the ground is wrong, burned, do i have to come right out and say it ve out of my mind arasındaki derin ama birbirine epey yakışan farklılıklara işaret etmek gerek: stephen stills, daha ''açık'' bir tavır, direkt bir duruş içindeyken, neil young pek çok ilk dönem eserinde gördüğümüz insanı içine çeken bir melankoliyle örülü ezgilerle bezeli işler ortaya koymuş. bu bağlamda folk rock tanımı/çerçevesi; değişken ancak insanı her seferinde yakalamayı başaran geri vokaller-geçişleri, the byrds'e, rubber soul'a, beatles for sale'e ve çok belirgin şekilde sounds of silence'a selam gönderen (doğrudan bu albümdeki richard cory veya blessed ilk aklıma gelenler.) dokusu-besteleri, zaman zaman neil young ile kendisini iyide iyiye hissettiren r&b ve soul izleri ile buffalo springfield ekseninde tekrar tanımlanıyor.
albümün de, buffalo springfield'ın bizâtihi kendisinin de bu dopdolu ve çok yoğun -ama asla bir karmaşa/kaos oluşturmayan- dokusu/havasına bağlı olarak bugün hatırlanmaya çok daha fazlasıyla lâyık olduğunu ve açıkçası bu müthiş topluluğun hakkının yendiğini düşünüyorum. (bugün pulp'ın trains and boats'unu her dinleyişimde aklıma bu güzel insanların gelmesinin açıklaması da bu doku/sada/ruh/neil young'dır sanırım.)
buffalo springfield'ın sonraki iki albümüne bakıldığında, bu her anlamda oldukça girift albümün çok daha sade ve grup bütünlüğüne sahip olduğunu* da ayrıca belirtmek gerek.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap