les emotifs anonymes

• bu oyle bir filmdi ki az once,izledigim tum filmler arasinda en naif,en sakinlestirici ve en guzel filmi izledigime yemin edebilirim.
  
  2010 yapimiymis.
  3 sene sonra tesadufen denk gelip izledigim icin bile bi nebze de olsa pismanim,keske daha once izleseydim demekten kendimi alamadim.
  
  izlerken ''80 dakika cok kisa,boyle film olur mu ya?'' derseniz sasirmayin.
  500 dakika olsa yine seyredilir cinsten.
  
  hakikaten bir filmde herkes mi kelime anlamiyla ''oynar'',sasirdim.
  basroller isabelle carre ve benoit poelvoorde'un oynadigi her filmi izlerim su saatten sonra,hatta en kisa surede baslayacagim bile.
  
  --- spoiler ---
  
  sanirim film beni karakterlerin ''karakterleri'' dolayisiyla kendine fazlasiyla cekti.
  
  ikisi de cikolata asigi,ikisi de ozguvenden bi haber.
  
  ozellikle stres olduklari anlarda gizliden gizliye ''j'ai confience en moi,la la la..'' diye sarki soylemeleri beni benden aldi.
  
  filmde sizi etkileyen sadece basrol degil,herkes.
  
  en onemli ogesi ise bana gore yine muzikleri oldu.
  
  angelique yemek salonunda beklerken jean-rene'in iceri girmesiyla baslayan muzik mukemmeldi mesela.
  
  ozellikle fragmanda calan angus and julie stone-big jet plane filmde nerede calacak diye cok merak etmistim ama oyle bir yerde caldi ki o ana kadar sirf o sahnenin ve o muzigin muhtesem uyumunu gormek icin bile izlenir bu film.
  
  oyle cok yakistirdim sarkiyi bu filme.
  
  --- spoiler ---
  
  guzeller guzeli fragmanini izlemek isteyenler buraya gelsin,fransizca ama anlasilir.
  filmi yazin izleyenlerden biri olarak tavsiyem,kisin mutlaka izleyin.
  
  kisin bu film bi baska guzel olur,garantisini veriyorum.
  ve kisi halatla cekerken bu guzel entrymi noktaliyorum.