5 entry daha
  • daft punk'ın 2013 çıkışlı random access memories albümünün 3. parçası giorgio by moroder adını aldığı giorgio moroder'in rap yapan sesiyle hayat buluyor.

    parça loreena mckennitt'ın lullaby parçası gibi başlayıp yerini bir anda mahlas atıp "my name is giovanni giorgio, but everybody calls me giorgio" müziğe bırakıyor ve tam bitti derken coşuyorsunuz artan ritim ve altyapıyla ve karşınıza tekrar o boğuk puslu ama çekici ses çıkıp devam ediyor müzik hakkında konuşmaya, müziğin nasıl da kendi hayatının merkezi, evreni olduğuna dair...

    özellikle bir okulu nasıl kırdığını ve nasıl da müzik dünyasına girdiğini anlatması, birer birer elliler, altmışlar, yetmişler, seksenler, doksanlar, ikibinler, geleceğin müziği ve synthesizer demesi yok mu?

    aslında giorgio ağzından daft punk kendisini anlatıyor; çünkü daft punk için giorgio moroder bir ilah, diskonun tanrısı.

    --- spoiler ---

    then, at about two minutes there’s a drop for moroder to announce, “my name is hansjörg giovanni, but everyone calls me giorgio” – and everything goes ape with seven minutes of techno odyssey that moves from squirty synth to lounge bar electric piano to circling strings to clattering breakbeats to jacking hip-hop before the bass bounces down comically to nothing.
    --- spoiler ---
199 entry daha
hesabın var mı? giriş yap