loss aversion

• tam anlamiyla anlayabilmek icin oncelikle neoklasik iktisadin varsayimlarina bakmak gerekir. neoklasik iktisat ozetle bireyin rasyonel oldugunu varsayan ve butun modellerini bu varsayima gore gerceklestiren iktisat okuludur. oyun teorisinde utility yani mutluluk fonksiyonu tanimlanir ve bireylerin bu fonksiyonu maksimize ettikleri savunulur.
  u(x)=3x olsun.
  buradaki x tuketim miktari olabilir, mesela bu fonksiyon bize bireyin bir elma tukettigi zaman; 3 mutlu oldugunu soyluyor. buradaki 3 mutlu olma kavrami bize karsilastirma hakkinda fikir vermektedir, yani oradaki 3un aslinda bir anlami yoktur, biz bu yuzden utlity fonksiyonlarina kardinal degil ordinal fonksiyonlar deriz.
  bu birey bir elma kaybettiginde de
  u(x)= 3(-1)=-3 mutsuz olmaktadir.
  iste davranissal ekonominin loss aversion'i neoklasik iktisattan tam bu noktada ayriliyor.
  loss aversion ozelligine sahip bir birey bir elma kazandiginda 3 mutlu olurken, bir elma kaybettiginde -3 degilde -4 gibi bir miktarda mutsuz oluyor. yani kayiplar kazanclardan daha etkiliyor. bir baska ifadeyle, ayni mutlak degere sahip olsalarda kazanclar kayiplarda daha dusuk mutlak degere neden oluyor:
  |u(-x)|>u(x)