bağlaç

• - edatlardan farkı, zaten var olan anlam ilgilerine dayanarak bağ kurmasıdır. edatlar ise yeni anlam ilgileri kurar.
  
  - bağlaçların yerine noktalama işaretleri kullanılabilir.
  
  + masaya yaklaştı ve kitabı aldı.
  
  + masaya yaklaştı, kitabı aldı.
  
  - edatlar cümlenin bir ögesi olurken, bağlaçlar bir öge özelliği göstermez. (öge içinde yer alabilirler).
  
  + sabaha karşı eve gelmişlerdi. (edat-zarf tümleci)
  + kitapları ve defterleri çantasına koydu. (nesne) (“ve” bağlacı nesneleri birbirine bağlamıştır.)
  
  - “ile, yalnız, ancak” gibi kelimeler hem edat hem bağlaç görevinde kullanılabilir. cümle içindeki anlamı bu nedenle önemlidir. ayrıca şu pratik yolla bu kelimelerin edat mı, bağlaç mı olduğunu anlayabiliriz:
  
  - “ile” yerine “ve” getirilebiliyorsa; “ile” bağlaçtır.
  
  + defter ile kalemi çantaya koydum.
  + arkadaşları ile konuşmuyordu.
  
  (birincisinde “ve” gelebildiği için bağlaç; ikincisinde “ve” kullanılamadığı için edattır.)
  
  - “yalnız, ancak” kelimeleri yerine “ama” bağlacı getirilebiliyorsa, bu kelimeler bağlaçtır. “sadece” kelimesi getirilebilirse bu kelimeler edat olur.
  
  + almak isterim ancak param kalmadı. / bu işi ancak sen yapabilirsin.
  
  - bazı cümlelerde “ile” den sonra virgül getirilirse, bağlaç olan “ile” edata dönüşür.
  
  + fatih ile ali’ye haber gönderdim. (bağlaç)
  + fatih ile, ali’ye haber gönderdim. (edat)
  
  - edatlar cümleden atılamaz. cümle anlamsızlaşır. bağlaçlar cümleden çıkartılınca cümlenin anlamı daralsa da cümle anlamsızlaşmaz.
  
  + senin gibisini görmedim. / senin görmedim. (cümle anlamsızlaştı. bu nedenle “gibi” edattır.)
  
  + koştum ama yetişemedim. / koştum yetişemedim.
  
  (cümle anlamını pek kaybetmedi. bu nedenle “ama” bağlaçtır.)