antinoos

• 117-138 yılları arasında hüküm sürmüş olan roma imparatoru, trajan'ın evlatlığı olan hadrianus'un bithynialı (günümüzde bolu) sevgilisi. 27 kasım 111'de bithynia'da, diğer adıyla claudiopolis'de, doğmuş olan antinous'un roma imparatoru hadrian ile nasıl tanıştığı tam olarak bilinmemekle birlikte, kaynaklar 123 yılında claudiopolis'i ziyaret eden imparatorun görür görmez antinous'a aşık olduğunu söyler. o sıralarda henüz on iki, on üç yaşlarında olan antinous, o günden sonra imparatorun eromenosu olur ve bütün yolculuklarında ona eşlik eder ( marguerite yourcenar'ın memoirs of hadrian'ında imparator bundan altın çağ olarak bahseder).
  
  ancak bu altın çağ fazla uzun sürmez. 130 yılında, imparator hadrian ile birlikte eleusis gizemleri'ne katılan antinous, 30 ekim günü, henüz on dokuz yaşındayken, son derece gizemli bir şekilde nil nehrinde boğularak ölür. bu ölüm hakkında daha sonraları çeşitli söylentiler ortaya çıkar. buna göre antinous, artık hasta ve yaşlanmakta olan imparatorun hayatını uzatmak için kendisini feda etmiştir. ikinci bir ihtimal olarak öldürülmüş olduğu söylentileri dolaşır ya da belki de artık on dokuz yaşına gelen antinous eromenos yaşını geçtiği ve hür bir erkek olma yaşına geldiği için imparator hadrian tarafından terk edilme korkusuyla kendisini nil sularına bırakmıştır; ancak imparator hadrian'ın bu konu hakkında günümüze ulaşan tek yazısı ''çocuk birden bire suya düştü'' olur. kaynaklar hadrianus'un bir kadın gibi ağladığını söyler. bu uzun süren ve derin kederi yüzünden çevresi tarafından kınanır ve küçümsenir; ancak kederi yalnızca uzun sürmekle kalmaz, antinous'un öldüğü yerde antinoopolis adında bir şehir kurdurur. bu güzel genci tanrı ilan eder. antinous dini, o dönemde yeni gelişen hıristiyanlığı tehdit eder, hıristiyan din adamları için antinous 'utanmaz ve skandal bir çocuk' tur. imparator hadrian, çocuğun en eşsiz heykellerini her yere diktirir. antinous'un yok olmuş bedeninin varlığını sürdürebilmesi için taşın sonsuzluğuna inanmaktan başka çaresi olmayan bir imparatordur hadrianus. sikkelerde görünen bu güzel gencin yüzü bir ilk olmuştur. gökyüzünde aynı ada sahip bir takımyıldızı bulunur. artık elli dört yaşına gelmiş olan imparatorun acısı arttıkça sağlığı daha da kötüye gider, birkaç intihar denemesinden sonra da 138 yılında, altmış iki yaşında ölür.
  
  hadrianus'un yapmaya çalıştığı şey, bir türlü kabullenemediği ölümü yok etmek, belki de pişmanlığıyla veya başka bir düşünceyle, sevgilisinin adını birkaç yüz yıl da olsa yaşatmaktı; antinous belki ölerek çok sevdiği imparatorun ömrünü uzatmak istemişti ve belki de ölmeye karar vermeden hemen önce, nil nehrinde boğulan osiris gibi sonsuzluğa doğacağına inanıyordu. her ne olduysa gerçekten de hem hadrian'ın, hem antinous'un istediği şey oldu. 1900 yıl sonra adı hala anılan bu güzel bithynialı genci bugün hala yaşatan ve ona inanan bir sürü insan var.