müdür

• mesleğe yeni başlayan birçokları için yol yordam öğrenme mevkisidir müdür. pırıl pırıl, toy, kafanızda lan ben ne bok yiyecem burada sorularıyla başladğınız meslek hayatında ilk istikameti bu adamlar gösterir. iyisi kötüsü olur. ben şanslıydım, iyi müdürlerle çalıştım. hayat boyu unutamayacağınız şeyler öğrenirsiniz tecrübelerinden. benim 2 tane müdürüm vardı, ikisinden de farklı şeyler öğrendim mesela.
  
  bi kere bu 2 adam taban tabana zıtlardı. biri dünyanın en ehl-i keyf, en rahat adamıyken diğeri, panik, heyecanlı, birlikte söylediğimiz yalanı 2 dakikada tereddütsüz kabul ediyor; tabanca ki nereye çevirirsen oraya ateş etmeye hazır. önce ehl-i keyif olan, ali abi. ali abi benim hayatımda görebileceğim en değişik adamlardan biri, zerre şüphem yok. çalışmaya ilk bu adamın kucağında başladım. bilmediğim şeyleri o'na danıştım. danıştım da adamdan asla ama asla sorduğum sorunun tam cevabını alamadım ya lan. ali abi'nin tüm cevapları fabl şeklinde olur ve bu hikayede muhakkak bir hayvan başka bir hayvanı sikerdi. adam la fontaine reincarted ama bulvar gazetesinde yazıyor amına koyim. bi gün hışımla daldım bunun odasına. işveren mühendisi anlaştığımız hesap metoduna burun kıvırıyor, 3 gümlük emeğim boşa gitmek üzere;
  
  -abi müsait misin?
  +oo, ortaam gel içeri gel.
  -abi ya ben bu amınırzınısktiğiminin müşavirini öldürücem ya. 3 gündür anlaştığımız metodla hazırladığım hesalarda referans standartları değiştir dedi.
  +sakin ol ortaam. hesabı düzeltirsin olur biter.
  -abi baştan yapmak demek düzeltme olmaz o. bir sürü emek verdim yetiştiricem diye.
  +çay içiyon mu? çok güzel çay var.
  -ha?
  +ben de niye soruyorsam #telefona sarılır# ayşe hanım benim odaya 2 çay. bak sana bi hikaye anlatayım.
  +şimdi ormanın birinde bi tane tavşan yaşarmış. tavşan bi gün ormadan gezerken aslan tavşanı yanına çağırmış. aslan çağırıyor amına koyim, götün yiyorsa gitme. tavşan gidiyor yanına aslanın, aslan buna nerde lan senin şapkan diye soruyor. tavşanın şapkası yok. aslan bunu evire çevire sikiyor. ertesi gün yine tavşan gezerken aslan tavşanı çağırıyor, şapkasını soruyor, şapka yine yok, aslan tavşana bi daha kayıyor. ertesi gün yine aynı, ertesi gün yine aynı, tavşan bakıyor ki olacak gibi değil şapka takıyor bir tane. aslan yine çağırıyor tavşanı yanına bu ne biçim şapka lan avradını siktiğim diyor bi daha sikiyor tavşanı.
  -ee?
  +ee'si bu kadar.
  -abi ben bi sikim anlamadım.
  +anlayınca gelirsin çay içmeye. çayı haketmeden içirmicem sana.
  -olmadı ben bi siktir olup gideyim?
  +olmadı sen bi öyle yap.
  
  sonra öbür müdür, erdinç. ali abi'yle çalıştığım yerden ayrıldım, hikayeyi çözemediğimden o çayı da içemedim amına koyim. bi tane gavur firmasına geçtim. müdür türk. tam meseleyi hatırlamıyorum, bi tedarikçiden bir sertifikasyona uygunluk evrağı almamız lazım ama tedarikçinin mektup çok kötü bir ingilizceyle yazılmış ve muallakta ifadeler var. düzeltilmişini isteyecek vaktimiz yok. açtık acrobat pro'yu, typewriter'dan sikimizin keyfine göre düzeltiyoruz yazıyı. yalnız mektupun orijinal yazı fontuyla typewriter farkı o kadar bariz ki mektubu göndersek taşağa sararlar, evrakta sahtecilikten paket ederler adamı. bitirdik mektubu ama çok komik lan, o kadar amatör sahte evrak ki gülmemek, ciddi değerlendirmek mümkün değil. erdinç abi'nin kalpazan olmaması çok iyi olmuş, mevlam biliyor kimi kimle sınayacağını tabii. yalnız bi problem var, erdinç abi zerre şüphe etmiyo yazdığı evrağın çok iyi olduğundan sadece biraz desteğe ihtiyacı var;
  
  -selçuk nasıl oldu dersin?
  +abi ciddi misin?
  -evet lan. nasıl olmuş?
  +abi sen daha iyi bilirsin de sanki fontlar az farklı olmuş gibi.
  -banane abi! banane ya! böyle gönderdiler evrağı. firmadan iyi mi bilecekler? banane ya!
  
  adam o kadar inandı ki o evrağın öyle geldiğine hayallerini yıkan ben olmak istemedim.
  
  bu arada ali abi'nin hikayesinin ne demek olduğunu meslek hayatımın 3. senesini doldurduğumda anladım. zaten zeki bi adam değilim de yani 3 sene çok üzücü lan. anladım da ali abi arazi. o çayı içmem lazım lan, hakkım bu benim.