idealizm

• idealizmi yanlışlamak neredeyse imkansızdır. gördüğünüz ve bildiğinizi sandığınız her şeyin aslında bir yanılsama olduğunu iddia eden bir anlatı ile başa çıkılamaz. bir başka insanın gözlerinden bile dünyaya bakma şansı olmayan bizler gördüklerimizin gerçek olup olmadığını da asla bilemeyiz. bilmenin tanımını bile kendi bilişimize göre yaparken bilginin evrenselliğinden bahsedemeyiz. öte yandan hiç kimse de idealizmi doğrulayamaz, ancak ikna edebilir bizi.
  
  idealizmin - bana ait de olabilecek - şöyle bir çelişkisi de var aslında; dış dünyanın tamamı bizim algılarımızdan, beynimizin dış dünyayı yorumlamasından ibaretse eğer kendi varlığımız hakkında nasıl bu kadar emin olabiliyoruz ki. kaşık yok diyoruz tamam ama ya kaşık varsa da biz yoksak, bizler kaşığın "zihnindeki" birer yanılsama isek. ya da şöyle söyleyeyim; zihnimizin bize bir oyunu olan dış dünyanın, bizlere bir oyunu olmasın sakın idealizm. rüya ile gerçek birbirlerinden ayırdedilemezse eğer bunların bizim rüyamız ya da bizim gerçeğimiz oldugunu nereden biliyoruz. bilgisayar ağından çıkıp gerçek dünya ile yüzleşen neo gerçek dünyanın da başka bir bilgisayarın uydurması olmadığına nasıl emin olabilir. hatta gerçek dünyayı uyduran bilgisayar da belki başka bir bilgisayarın bir diğerine oynadığı oyundur. ya da matrix de üstün bir insan zümresi tarafından diğer insanları kontrol edebilmek için dünyayı kontrol edebildiğine inandırılmış bir garibandır sadece.
  
  idealist olmak anlamsızdır çünkü ne teorileri gerçeklenebilir ya da yanlışlanabilir ne de test edilebilir öngörülere sahiptir. idealizmi bilip de materyalist olan herkes bir anlamda pozitivisttir aslında - ya da pozitivizme inanmışlar kendi kendileri ile çelişmemek için idealizmi bir kenara bırakmalıdırlar.