son saat

• ahmet haşim'in bir şiiri. servet-i fünûn mecmuası xl, 1326, s. 342'de neşredilmiş ve hamdullah suphi bey'e ithaf olunmuştur:
  
  akşam, ufukta beldeler eylerken iştiâl
  örter cebîn-i neş’eyi bir hüzn-i bî-sebeb;
  sesler durur, hayâl uyuşur dilde, beste-ieb
  yüksekte nefha nefha eser bâd-ı infiâl.
  
  bülbül şikâr-ı sâye, sular şimdi pür-zılâl,
  sîmâ-yi âbı râ’şeler âheste meşy-i şeb.
  eşcâr dinlenir gibi; bir mûsikî-i kalb
  yorgun gezer havâları hicran ü hüzne dâl.
  
  bî-rengi-î semâya döner çehre-î hayât,
  pûşîdelerle rûha girer haşr-i hâtırât,
  ağlar şebâb-ı münkesir âtî-î hâile…
  
  bir şehka-î hafî eder eşyâda ittisâ
  indikçe şimdi, hüzn-i garîbi sevâhile
  alâyiş-î nücûm ile bir leyle-i vedâ…
  
  mef’ûlü fâilâtü mefâîlü fâilün