russki kovçeg

• gisedeki sapik gorevlinin groteskligiyle filmin ilk 8 dakikasini kacirdigimdan dolayi "avrupali" nereden geldi, bir resimden mi firladi, nasil bir ruya sekansina baglandi butun orgu sorulari kafamda bir ping pong topu gibi ziplayip durdu filmin iclerine dogru. nihayet, bu soruya yanit aramanin beyhude oldugunu imleyip kafamdan bir sekiz dakika uyduruverdim filme. boylesi de hayli interaktif oldu.
  degisik planlarda degisik resim donemlerine saygi duran versatil isik kullanimi, filmin kesintisiz cekildigi de kulak arkasi edildiginde, oldukca olgun tadlar birakti damagimizda. tarkovsky'nin protege'si sokurov ustasini da unutmamis; rus olmanin, batiya oykunmenin ve hicbir zaman bir batili olamayacagi kabusuyla yasamanin pisirikligi, hem de genel anlamda insanin varolus sorununa atilan ve umut arayan hayat oltasi sorulari, konu itibariyle tarkovsky'e yakin, belki bir parca da dostoyevsky'e. oyuncu yonetimi, kontrapuan dialoglar ve muzik kullanimindaki devamlilik tarkovsky'i 2000'li yillara tasinmis. nihayet kendi sinemasini da yaratmis sokurov. buyuk bir usta sokurov. grandoise master.