afşar timuçin

• seni sevmek mor denizlerdi biraz
  ne kadar gidilse bir o kadar bitmeyen
  umutlar ve yıkılmalar ardında direnilen
  seni sevmek mevsimler içinde en güzel yaz
  
  seni sevmek yaşamanın aşılmaz büyüklüğü
  seni sevmek kan dolu yüzyılları korkutan
  ve sığınıp ılık kıyı kentlere biraz akşam
  seni sevmek çocukların düşlerinde gördüğü
  
  varılırdı daha saydam günlere isteseler
  isteseler yalnızlık giremezdi evlere
  seni sevmek bir kırlangıç olacak bekleseler
  ve uçacak durmadan adasız denizlere
  
  kim bulacak cam kırığı gözlerinde sevgimi
  sonra yalnız kalmak gibi yoksulca uğuldayan
  bütün okyanusların baş eğdiği tek kaptan
  sana verdim geç diye denizlerimi
  
  demiş.