yarıiletken

• yarıiletkenlerin elementlerin en temel özelliği katı halde iken iletim bantları ile değerlik bantları arasındaki enerji farkının yalıtkanlara oranla çok düşük, metallere oranla da biraz yüksek olmasıdır zannederim. bu sebeptendir ki misal yarıilektenlerin öz dirençleri sıcaklıkla görülmemiş oranda azalır. azalır zira düşük sıcaklıklarda bile bir çok elektron, iletkenliğe katılamasalar dahi, iletim bandına çok yakın enerjiye sahiptir ve ısıl çalkalanmalar bir çoğunun değerlik bandından kopup iletim bandına zıplamalarına yeter. düşük sıcaklıklarda (25 derece c) mol başına 10 üzeri 13 seviyelerinde olan iletim elektronu sayısı (bakırda 10 üzeri 23'tür kıyaslama için) sıcaklık 100 dereceye çıktığında 10 üzeri 20 mertebelerine ulaşır. aynı durum metallerde ya da yalıtkanlarda gözlemlenmez (metallerin direnci artar aksine sıcaklık arttıkça) zira metallerin hemen hemen tüm değerlik elektronları zaten iletim bandına zıplamışlardır çoktan, direnci düşürecek, ilektenliği arttıracak ekstra elektron yoktur, yalıtkanlarda ise iletim - değerlik bantları arası enerji farkı öyle sıcaklığı bir kaç elli derece arttırmakla aşılabilecek gibi değildir.
  (bkz: fermi dirac istatistiği)
  (bkz: bant teorisi)