ölü bir deniz yıldızı

• bir edip cansever siiri;
  " ey sonbahar! ey düşsel yolculuk! seni
  dolaştım yaz sıcaklarında, bekledim
  duydum ki benim değildi artık, doğanın
  kalbiydi uçurumlar toplamı kalbim.
  
  de bana, anlat bana, öyleyse neden hatırlıyorum onu
  o fırtına kuşunu gölgesini yere düşüren
  gittiydi geldiği yere, uzaklığına
  döner mi bir daha dönmez mi bilmem
  yüklenip yittiydi gözden onca çırpınışları
  ne sevinç bıraktıydı içimde, ne keder, ne acı
  bir sen kalmıştın sen, ey sonbahar ilimi, dörtnala gelen
  bir atin kalkışı gibi kalkıp da gözlerimden.
  
  parlar ki simdi arasıra geceleri
  diplerde, derinlerde, yalnızlığımda
  olu bir deniz yıldızıdır mutluluk
  o nedensiz mutluluk, olsa da olur olmasa da."