4 entry daha
  • bir murathan mungan siiri;
    " yazmam daha aşk şiiri,
    diyenlerin kervanında kışladım
    çöle yağaerken donmuş levhalarda kar sureti
    imkansızın bereketi
    gözümü alırken her yanımda ışıyan gençliğim
    kimin yaşındaydım bilmedim.

    geceleri heceleyerek söktüm
    aldım yedeğimdeki kelimeleri
    işığa tuttum içimi loş tutan nesneyi
    yunus’un yaşına geldiğimde
    dünyayı aşk, imkansızı erkek bildim.

    kelimelerle dokundum dünyanın hallerine
    dokunulmazlığım kalktı
    kendi şiirimde kendi divan’ımdan
    sürüldüm
    git gide fuzuli’nin
    yaşına geldiğimde.

    halk türkülerinin serçeli kafiyeleri
    gibi uçuşu kolay ve çabuk akla gelmez
    engelleri aşk için yapılan bütün benzetmelerin
    sırasını sektiren olayların gidişi
    yılları saymadan karacaoğlan’ın, baki’nin yaşına geldim.

    görmenin gevşeyen bilgisi
    yaş aldıkça tutunduğum diri şaşkınlık
    başkasına doğru çözülüyor tenimdeki kelepçe
    zaman benim içinde ileri gittikçe
    dönüp bakmaların tarihinden
    geri saydım kendimi sana geldim
    onca aşk içinden geçtim de
    kimsenin yaşına değmedim.

    kimsenin yaşına değmeden
    daha anısı kurumayan
    dünlerim bitmediğinde
    hayatın rüya dilini bile öğrenemeden
    hayatta kaldım
    onca felaketten
    şimdi buradayım
    elver yanına geleyim bunca aradığım,
    babam ol, oğlum ol,
    kardeşim, yoldaşım, arkadaşım ol,
    ben sevgilim gibi seveyim
    benim yaşıma geldiğinde.

    bildiklerim kadar unuttuklarımla da seni büyüteyim.

    biliyorum, yenilenenler geçmişe kadar kaçar birinde
    haritamı kaybettim ey piri reis!
    çinisi soldu maviliğimin
    nice osmanlı şiirnde
    odalardan odalara
    azala çoğala
    yaşadım da
    fatih’in kokladığı karanfili
    denize bakan bir şiirde düşürdüm.

    rüyasında koklanmış karanfilini fatih’in
    alınmış istanbul’da düşürdüm
    içim başka yere sürüldü
    tarih alındı benden
    günümün acı ışığına kaldım yeniden

    bir sikkenin ilk basıldığı günü hatırlıyorum
    suç ışımasında ortak belleğin altın
    kaynağına indiğim suya düşürdüm
    kendi yaşıma geldiğimde

    ilk şiirimi üzerine kazdım ben
    ben kendimi ilk şiirimde düşürdüm
    çok alındım kendimden."
59 entry daha
hesabın var mı? giriş yap