turgay fişekçi

• bugün, büroda el yazısı ile yazmış olduğu bir şiirini çerçevelenmiş halde gördüğüm şair. yazı orjinal miydi, yoksa fotokopi miydi anlayamadım. şiirde kızına tuttuğu evden bahsediyordu. şiir gayet yalın bir dille evi, evin yerini ve evin tutulmasını anlatıyor, şair kendini bir gemiye, kızını da daima önünde olan bir deniz fenerine benzetiyordu. garip olan diğer bir husus da pek de geri planda olmayan bir yerde olmasına karşın bu şiiri birbuçuk seneyi aşkın bir zamandır görmemiş olmam. bugüne kadar görmemiş olmam algıda körlükse, bugün görmem de algıda seçicilik olarak açıklanabilr ancak.