beyimsiz

• bir yaşına daha girmiş, büyümüş olan.
  ama hala ailesinin kuzusu, minik kızı olan..
  
  öyle alakasız bir zamanda, alelade girdik ki birbirimizin hayatına.. sanki o gün o otobüste tanışmamız gerekiyordu, aynı bölümde aynı sınıfta olmamıza rağmen ve tanımıyorken birbirimizi.
  
  doğruca ev arkadaşı olarak başladık biz ilişkimize ve ev arkadaşından öte paylaştık iki senemizi. belki kırdık, belki kırıldık ama çokça güldük eğlendik. şimdi sene bitiyor, okul bitiyor, ayrılık vakti geliyor ve bir garip oluyor içim.
  
  kardeşime kızar gibi kızdım kızdığım zamanlar, kardeşim için sevinir gibi sevindim ona dair güzel haberler aldığımda, öyle üzüldüm ya da.
  öyle gördüm,
  öyle hissettim,
  öyle istedim
  ve öyle bekledim..
  
  üniversite insanı olgunlaştırıyormuş, yontuyormuş hatta. değişip, kendini de tanımanı sağlıyormuş. hiç tanımadığın bir insanla aynı evi paylaşmayı, konuşmayı, anlatmayı, güvenmeyi, tanımayı öğretiyormuş.
  büyütüyormuş.
  
  dolu dolu iki sene yaşadığım, bundan sonra da hayatımda olacağına inandığım güzel arkadaşım.
  bak dün talihin döndü, sular geldi, güneş açtı, fenerimiz kupayı aldı..
  
  inan bana 16 mayıslar hep güzel olacak bundan sonra, hep rengarenk olacak..