kınalıada

• onu sevmek için, kokusunu bilmek gerekir. tek bir gün veya birkaç gün gidildiğinde size alelade bir kasaba gibi gözükebilir, hatta kimileri için hiçbir eğlencesi olmayan küçük bir mekandır.
  oysa çocukluğunu, ilk gençliğini ve hatta devamını da burada geçirmiş kimselerde hep izi kalır.
  karnesini alır almaz annesiyle 4:30 direk vapuruna yetiştikten sonra 6:30 vapurundan babasını ve karne hediyesi bisikletini karşılamamış, ilk arkadaşlıklarını 3-5 yaşlarında bu sokaklarda kurmamış, kaldırımdan kaldırıma sicim oyunu yapmamış, evinin sokağında kukalı saklambaç, misket oynamamış, tahta sandıklarla satış yapmamış, hayatında gittiği ilk gece kulübü niyetine platinium'a ayak basmamış ve ilk kez kamos'ta sarhoş olmamış, taşlar ayağını incite incite denize girmemiş, iskele caddesindeki balıkçının önünde parkta kedilerin çiş yaptığı kumlarla kale yapmamış, mısıııııııııııııııır sütlüüüüü! sesiyle annesine sokaktan seslenerek para istememiş, şevket'ten soslu tost yememiş, ilk çıktığı kimseyle kumluğa gitmemiş ve süreyya, tonton amca ile müşerref olmamış kimse kınalıada'nın tadına kolay kolay varmaz^*.