papağana silah çekme

• "
  s
  avunuyorum; infilak etmiş laboratuvar gibi yanıyor tabiat, söz
  etmiyoruz yetinilmiş dışlanmışlıklardan o balkondan bana
  bakıyoruz hep beraber eski giysiler giymişken kadınlarınız
  ellerimden boşanacak -rahatsız konuğum, yağmursa-;
  bir zamanlar'ı hatırlıyorum tabletlerden ve erimelerden
  mümessil çığlıklarıyla nemlendirirken aykırı hacim mesajlarını
  gökyüzü yukarıda diye inanmıyorsunuz bana
  tanımıma yerleşik o korkunç operanın başsız hayaletine
  sunduğunuz plastik paris, örneğin
  okullardan birlikte kaçtığımız azot dolaşımı, genç yalıtım,
  belirtilen kitaplarda değil yüklem oluşum
  bilinçaltını merak ediyorum sevdiğim kentlerin, ve
  o an başlıyor yangınınıza bir bidon benzin gibi sokuluşum!
  "
  
  küçük iskender - papağana silah çekme